Forum Sympatyków Janusza Korwin-Mikkego

szczun · Gość

na forum z pewnością są fani fantastyki. jakie gatunki lubicie najbardziej, jakich pisarzy, jakie książki? i przy okazji pytam się o ekranizacje najsłynniejszych z nich.
temat raczej bardziej o literaturze, choć oczywiście np. o papierowym RPG też możecie pisać.

Nie no, spoko - z tym zgnojeniem to przesadziłeś chyba troszkę Wink

~Aregirs

Gość

Fantasy.

Uwielbiam wprost świat Forgotten Realms. Idealny do gry w RPG. Dawno temu wpadła mi w łapki trylogia mrocznego elfa R.A. Salvatore i zakochałem się w tej Krainie. Pochłonąłem większość wydanych w nim książek (część to komercyjny chłam, ale wiele to świetne pozycje). Ostatnio odpoczywam od FR i przyswajam troszkę polskiej fantastyki. Piekara (Mordimera czytam trzeci raz), Kossakowska, Pilipiuk. Mhrau... Oczywiście za młodu przeczytałem kilkanaście razy, baczność!, "Władcę Pierścieni", spocznij! Za kapitalną serię uważam też Harrego. Cóż jeszcze... Ah tak, Pratchett. Nie czytałem wszystkiego, ale saga o Śmierci jest cudna. Jak coś jeszcze przyjdzie do głowy, to dopiszę. Wink

Dopisane: Hmmm... ostatnio pochłonąłem sagę Wiedźmina. Cud, miód. Zwłaszcza opowiadania.

Spaulding · Gość

Nudziarstwo niestety. Chociaż w SF parę fajnych jest, np. Filip Dick Smile

Ale generalnie taka śmieciowa literatura. Zastrzegam, że to jest opinia subiektywna i tak tak, nie czytałem wszystkich książek z tych gatunków, więc może się okazać, że np. ktoś napisał super fajną fantasy Smile

Wehr

Zdecydowanie SF w każdej formie. Pozwala oderwać się od rzeczywistości i pomarzyć. Najbardziej lubię klimaty space-opery... Nie mam swoich ulubionych autorów i w zasadie ograniczam się głównie do czytania opowiadań.

Gość

Raczej fantastyka czasów obecnych Smile

Coś takiego, jak Pilipiuk uprawia.
Ewentualnie SF (w Diunie jestem zakochany).

A fantasy to zwykłe nudziarstwo ;-P

Gość

zdecydowanie fantasy

Forgotten Realms średnio lubie- zbyt bajkowy i cukierkowaty
zdecydowanie bardziej wolę świat Warhammera, Dritzz Do'Urden nie przeżyłby nawet jednej nocy w pierwszej lepszej karczmie w świecie Warhammera Razz

no i profesja zabójcy trolli! Very Happy

ogromnie cenie też świat wykreowany przez Sapkowskiego w cyklu wiedzminskim (w zasadzie bardziej cenie postacie niz swiat)

Turin

Moje królestwo. Zarówno fantasy, jak i SF, horror mniej. Zaczęło się oczywiście od Mistrza Tolkiena, którego przez długi czas byłem absolutnym fanatykiem - wychowałem się na Hobbicie i WP, które wpadły w moje rece gdzieś w 7-8 roku mojego życia i zrobiły ze mnie innego człowieka Smile

Potem przyszła pora na dalsze odkrycia - Sapkowski, F.Herbert, Lem, E.Haydon i wreszcie Dukaj - każdego z tych autorów uznaję za geniusza i nie wyobrażam sobie swoich losów, gdybym nie trafił na ich książki Very Happy

Szkoda jedynie, że ostattnio w fantastyce panuje ogólny trend spadkowy, związany chyba z popularyzacją gatunku. To co pisze Pilipiuk czy inny Piekara to całkiem przyjemne lekturki do poduszki, ale z pewnością nie literatura klasy najwyższej, jak dzieła wymienionych wyżej...

BTW. dołączam do forumowych fanów Warhammera, zarówno w wersji fantasy jak i 40k. Ostatnio pogrywam sesje zarówno w WFRP jak i Dark Heresy. Jak na mój gust D&D jest przy młotku tyci-tyci.

Gość

Książki - Fantasy głównie Sapkowski, Komuda i Pilipiuk
Gry - Cyberpunk nie ma lepszego komputerowego RPGa niż Deus Ex. Gry w świecie FR też lubię.

szczun · Gość

u mnie zdecyfowanie stary mistrz Tolkman (z tym, że najbardziej podobał mi się Silmarillion) no i Robert Howard - 'Conan' jest zajebisty - fajnie macha mieczem i zawsze i wszędzie wyrywa najlepsze laski. świat Warhammera też bardzo lubię ale wszystkiego nie czytałem. Sapka też wszystko przeczytałem i ogólnie daje rady.
z sf to raczej takie praszczuru jak Verne. bardzo podobają mi się też powieści Poe'go.
natomiast moim ostatnim odkryciem jest Lovecraft: koleś był po prostu zajebisty. a jak Wy go oceniacie?

Aregirs · Gość

Tolkien to coś więcej niż "fantasy".

Rafael · Gość

Ogólnie pojęta fantastyka: Herbert (od Diuny), Lem, Dukaj, Pratchett, Tolkien. To z tych większych, bo czytałem jeszcze pojedyncze książki wielu innych, od Kossakowskiej po Ziemkiewicza.
A IMO większość książek z cyklu Forgotenów to chłam taki sam jak książki z cyklu Star Wars. Właśnie sprzedaję na allegro resztki tego syfu, który pozostał mi z lat młodzieńczych w gimnazjum i podstawówce spędzonych (aż wstyd, że tyle czasu zmarnowałem na takie gówno Embarassed

)

Turin

Lovecraft jest świetny, niestety ostatnio trafiłem na zbiorek jego opowiadań, w którym pojedyncza historia zajmowała przeciętnie 5 stron :/ Na dłuższą metę nie da sie tego czytać. Mity Chtulhu to natomiast miód dla miłośników grozy. Howarda ostatnio dorwałem "Chronicles of Conan" - zbiór wszystkich bodajże opowiadań o tym przemiłym człowieku. Czytało się dobrze.

Z Tolka w swojej biblioteczce mam chyba wszystko, co wyszło po polsku, oprócz "listów" i "Rudego Dżila" bodajże. Ale posiadam białego kruka w postaci Księgi Zaginionych Opowieści - to powód do dumy ;D

Gość

odświerzę
poczytałbym sobie coś nieambitnego, dla czystej rozrywki- jakieś fantasy o jakimś kolesiu z mieczem/toporem siekającym wrogów i siejącym zniszczenie...

tylko żeby poziom i styl był mimo wszystko choć trochę trzymany, a nie na poziomie wypracowań przeciętnego gimnazjalisty...

ktoś coś poleca?

mikeon · Gość

Wstyd. Nikt nie czytal Wheel Of Time Roberta Jordan'a Sad

Zdecydowanie polecam.

Nikt nie wymienil Dragonlance Margaret Weis i Tracy Hickman'a - zdecydowanie najlepsze ksiazki ze stajni D&D.

Z mniej znanych jednak rownie wysmienitych: Sword of Truth by Terry Goodkind - antykolektywistyczne, antysocjalistyczne fantasy w stylu Ayn Rand.

Te 3 to absolutne must read dla kazdego fana fantastyki.
Bez tego nie ma wogole o czym dyskutowac.

Pozostale, ktore mozna przeczytac:

Swiat Warhammera

Drizzt & Caderly - tez sa ok, ale niezbyt przepadam za ksiazkami, w ktorych z gory wiadomo, ze glowny bohater nie umiera nigdy.

Za to w Song of Ice and Fire - tutaj nie wiadomo kto jest glownym bohaterem, a jak juz mniej wiecej wiadomo to taki delkikwent potrafi zginac zabity przypadkiem w karczmie Smile

. Baaardzo inna ksiaza. Dla milosnikow intryg zamkowych.

Dosc ciekawe podejscie do swiata i magii jest tez w Legend of Earthsea, aczkolwiek mi ona osobiscie sie zbytnio nie podobala.

Tolkiena absolutnie nie trawie.

Z filmow, oczywiscie: Conan i Lord of The Rings. Ciekawe jest tez Legend of Earthsea - z tym, ze troche odbiega od ksiazki.

Flanky · Gość

Mnie do fantasy zdecydowanie zniechęciła Narnia i Tolkien. Być może to płytkie zagłębienie się w temat, ale jakoś nie mogę się przemóc by przeczytać coś więcej z tej półki.

mikeon · Gość

Flanky: Narnia jest dla dzieci, Tolkien jest marny.

Przeczytaj Sword of Truth - to jest lektura dla doroslych anarchistow Smile

Jako jedyne fantasy, jakie czytalem, a czytalem duuuzo, ma przeslanie polityczne.

Autor jest nieskrywanym fanem Ayn Rand, wiec czego tu sie spodziewac Smile

SOT jest dostepny jako audio book - ponoc zaczales sie tym interesowac, to masz okazje rozwinac skrzydla i podszlifowac jezyk. 11 tomow robi swoje.

Trikster · Gość

Ja tylko Tolkien, ale za to całkiem sporo Tolkiena. Kiedyś historię Ardy znałem lepiej niż historię Ziemi. Wink

Szkoda, że nasze rodzime kółka miłośników Tolkiena przestały działać, bo chętnie bym coś porobił w tym kierunku.

Flanky · Gość

Gość

Ja czytałem Wheel of Time.

Trzy tomy,reszty nigdy nie skończyłem. Powód prozaiczny: czwartego zabrakło, a nie chciałem od razu do piątego iść. Może i dobrze, bo ta seria tak się rozrosła, co chwila nowe tomy. Skończyłbym kiedyś? Wink

Swego czasu czytałem Pratchetta, ale przejadł mi się. Zresztą to bardziej satyra na dzisiejszy świat w barwach fantastyki (i satyra na archetypy fantastyczne również) niż prawdziwa fantastyka.

Tolkiena jeszcze w podstawówce. Sapkowskiego takoż, ale nigdy nie zachwycałem się tym autorem tak jak inni. Krótkie opowiadania uszły, ale saga mnie nie porwała, choć całą przeczytałem. Mam wrażenie, że autorzy fantastyki są czasem niewyżyci i Sapkowski do takich należy Razz

Z polskiego poletka jeszcze Jakub Wędrowycz. Ale to też bardzo specyficzna literatura.

Swego czasu czytałem też "Nową Fantastykę", ale poziom spadał (coraz więcej przekleństw i erotyki, coraz mniej fantastyki). Załamałem się, kiedy opublikowano nudne opowiadanie mojego rówieśnika (i uznali to za udany debiut), które zawierało takie zwroty jak "Niedaleko pierdyknął piorun" i w ogóle nieciekawe było. W ogóle narzekania na NF słyszałem nie tylko od siebie. W końcu w ogóle zarzuciłem - nurt fantastyki blasfemicznej wyczerpał moją cierpliwość (w końcum katolik Razz

).

Aha, czytałem jeszcze sagę Pullmana, ale tylko dwa tomy, bo tych dziwactw antyreligijnych też nie zdzierżyłem.

I od III klasy liceum rozpoczął się mój odwrót od fantastyki - nawet nie specjalnie. Wtedy zacząłem czytać wiele literatury zwykłej, a od I roku studiów historyczna, historyczna i jeszcze raz historyczna...

Gość

Tylko SF. Najbardziej lubie Philipa Dicka, oraz Stanisława Lema.
Gorąco polecam "Ubik" oraz "Dzienniki gwiazdowe"...

Turin

Gość

Nie twierdziłem, że Wędrowycz jest genialny. Ale sympatyczny. Choć opowiadania miały różny poziom. Smile

W ogóle Tolkien był najbliżej ideału, z polskiej fantasy nic genialnego nie odkryłem, choć wiele w życiu fantasy nie czytałem, więc trudno ocenić...

Turin

Na mój gust Sapkowskiemu trzeba oddać honor, że kupę dobrej roboty zrobił. Szczególnie połączenie Tolkienowskiego klimatu i rozmachu z brutalnym realizmem plus odniesienia się do szerszego kręgu mitów zasługują na pochwałę.

Aregirs · Gość

Gość

ciszu · Gość

Stanowczo nigdy nie lubiłem SF.
Za to fantastykę i horror/thriller uwielbiam. Wink

Fantastyka - Sapkowski, Grzędowicz, Kozak, Pilipiuk
Horror/thriller - Coben, King

edit

Tolkien zdecydowanie nie przypadł mi do gustu.. może nie dorosłem do jego literatury, kto wie. Wink

Gość

Ja Tolkiena polubiłem. Tj. trylogia zrobiła się ciekawa pod koniec III tomu ;-P
Nie wiem, jakim cudem tam dobrnąłem.

Gość

Gość

cyb · Gość

najwięcej czytam SF
Buddy Holly żyje i pozdrawia z Ganimedesa, Piknik na skraju drogi ,Atomowy sen ,Pierścień Nivena, Świat należy do mnie, z milczącej planety zarąbiste rzeczy
czasami czytam fantasy choć trochę nudzi mnie to że większość akcji fantasy dzieje się w pseudośredniowieczu, no lubię bardziej jakieś młodzieżowe fantasy (w stylu "abarat" clive'a bakera, autorów jakby bardziej ponosi fantazja i jakoś ciekawiej to wychodzi, zresztą fantasy (no SF w sumie też, ale fantasy bardziej) wydaje mi się że jest idealne jako gatunek młodzieżowy no ale jeszcze może za mało po prostu czytałem
wiedzmin (opowiadania+ pierwszy tom sagi) jest ok, reszty jeszcze nie czytałem
rzadko horrory -w telewizji chyba lepiej wychodzą, bardziej śmiesznie, choć na pszykład "dekalog dobrego dextera" i "demony dobrego dextera" miażdzą, ale nie wiem czy to horrory (w sumie zbytnio gatunkami się nie przejmuje)

no i jeszcze "mistrz i małgorzata" i "MY" Zamiatina rządzi

Gość

Turin

Sapek to przede wszystkim zupełnie inna bajka niż Mistrz Tolkien Smile

Nie widzę powodu, by zrównywać go z takim, chociażby, Pilipiukiem, bo jak na swoją epokę stworzył dzieło monumentalne Smile

Z czystego Fantasy Sapka bije IMO jedynie Tolkien. Dorównywać może mu ewentualnie E.Haydon, ale po wycięciu przynajmniej 2/3 wątków harlequinowych z jej powieści Very Happy

Swoją drogą ten temat jest chyba zbyt merytoryczny jak na "bzdury" Smile

Johnstone · Gość

Muszę przyznać że u mnie z czytelnictwem SF i fantasy słabo. Choć uwielbiam te gatunki, książek które przeczytałem tyle co kocina napłakała (na dodatek nie potrafię przytoczyć wielu tytułów). Gierki i filmy zrobiły swoje... Embarassed

Z fantasy najbardziej do gustu przypadły mi dzieła Pratchetta (czytuję do dziś), seria Dragonlance, twórczość z uniwersum Warhammera.
Za trylogią Tolkiena i innymi jego dziełami nie przepadam, ale szanuję ze względu na charakter pionierski w gatunku. Heroic i high fantasy generalnie gardzę (chyba że ma charakter silnie humorystyczny). Jak dla mnie, generalnie im mniej magii, heroizmu i rycerzy w lśniących zbrojach tym lepiej.

Polskich pisarzy fantasy praktycznie nie znam, czytałem tylko coś Piekary (pamiętam tylko z powodu sentymentów do tej persony, bo książki słabe) i opowiadania w "Nowej Fantastyce".

Ksiązki SF które przeczytałem i jestem w stanie sobie przypomnieć można policzyć na palcach. "Diuna" Franka Herberta - serią tą zaczytywałem się dniami i nocami za młodu, a z polskiego SF dobrze wspominam "Gniazdo Światów" Marka S. Huberatha.
Natiomiast opowiadań SF przeczytałem setki i w tym rodzaju twórczości najbardziej odpowiadają mi klimaty steampunkowe oraz całkiem absurdalne.

Gość

Gość

Weź nie przyrównuj książek, które powstały na podstawie gry komputerowej do Trylogii Cormyru lub Trylogii Mrocznego Elfa. Wiem, że w FR jest więcej książek przeciętnych, ale kilka to imho arcydzieła.

Dnd to porządny system i nie rozumiem jak można narzekać, że twórcy zrobili dużo podręczników. "Ach ci cholerni ździercy! Wydali tyle książek, żeby fan kupił! Komercja! Po co komu książki ze statystykami potworów?! Po co komu opisy światów?! Po co przygody, skoro można samemu wymyślić?!" No wybacz. Ja tam się cieszę, że to wychodzi. Nikt Ci nie każe kupować. A pomysły tam zawarte wzbogacają rozgrywkę. Inna sprawa, że mój team nabrał już doświadczenia i gramy zupełnie bez podręczników, czasem bez kostek się zdarzało. System trzeba dostosować do graczy. To, co masz w podręcznikach to wskazówki. I im ich więcej, tym lepiej.

Gość

iceberg · Gość

mikeon · Gość

Gość

Kryształy Czasu jakoś uchodziły... <;

Howard Roark · Gość

liczy się tylko Howard
a więc zarówno Robert Ervin Howard
jak i Howard Phillips Lovecraft!

An instinctive hatred burned up in his breast. It was the old, old feud between Aryan and Turanian, so strong that it sends the distant descendants of primitive warriors at each others' throats.

These Slavs were of the very foundations of the Aryan race-the root and the stock. They clung close to that pristine existence that Turlogh's ancestors had abandoned so many centuries ago. Somakeld's people were fundamental, strong and clean with primal life and principle. They were knit close to the tie-ribs of existence, to the raw, red realities of life.

"We white-skins have been lords of the steppes for untold ages. Hence went conquering hordes to people the world. When we were many we lashed the dark-faced people back into the Eastern deserts. Now that we are weak and few, we make them the same reply our ancestors made: `Death to you, dog-brothers!' Our fair Lord God made us the masters of all other races. If I treat with these Moslem jackals for peace, may the heart rot in my bosom!"

Gość

Cóż. Stwierdzam, że po prostu nie umiesz odpowiednio korzystać z tych książek. Już widzę, jak 90% sesji grzebiesz w podręcznikach, żeby znaleźć odpowiednią tabelkę. Powodzenia.

Co do świata... FR jest wielki, FR jest dopracowany, FR jest spójny (za wyjątkiem kilku mało znaczących szczegółów. Np jak to się stało, że państwa-miasta nie zostały podbite przez Amn). Jedyna wada to to, że NIEDOŚWIADCZONY gracz może się pluć, że On czytał książki i coś tab było inaczej. Wtedy oczywiście korzysta się z zasady "MG ma rację, zamknij się i siadaj". Cóż jeszcze? Hmm... Wrzuciłem kiedyś do FR chrześcijaństwo jako coraz bardziej popularną herezję z południa. Gracze słyszeli plotki o proroku, który twierdzi iż jest Synem Bożym itd. Pole do manewru jest więc spore. A co do schorzeń.

1) Graliśmy ostatnio sesję z losowaniem postaci. Bez kart itd. Każdy przygotował 3 jakieś ogólne zarysy np. "Stary, oderwany od rzeczywistości zielarz", "Wiecznie pijany tawerniany żeglarz mitoman" czy też "Porywczy uczeń stolarza". Potem losowanie i prawdziwe Role-Playing Game. Da się grać "nikim" i to spore wyzwanie. (Jednocześnie dużo czerpiąc z Dnd).

2) Podręczniki powinny być stworzone do gry w stylu "ani na chwilę nie zapominam o kostkach". Jest jakaś wątpliwość w danej sytuacji, masz problem w decyzji? Zaglądasz do podręcznika i tam jest wszystko konkretnie. Dobry MG radzi sobie bez podręczników - używa logiki, potrafi dobrze osądzić sytuację, potrafi zachować zrównoważenie w grze. Średni MG radzi sobie bez podręczników - zna je na pamięć. Słabego MG się zmienia. Podręczniki to wskazówki. Jak MOŻNA rozwiązać jakąś sytuację. Lepiej jak one są, niż jak ich nie ma. Nikt nikomu nie każe z nich korzystać. Poza tym dobrze, jak gracze wiedzą na czym stoją.

Gość

Gość

Gość

Gość

Gość

Gość

Jest, jest.

iceberg · Gość

A ja grałem w Magię i Miecz. Very Happy

Trikster · Gość

Łał, ja też grałem! Wypasiona gierka! A i jeszcze Magiczny Miecz był, w który grało się równie przyjemnie. Smile

Flanky · Gość