Forum Sympatyków Janusza Korwin-Mikkego

kamil · Gość

Po przeczytaniu różnych wypowiedzi na temat Hitlera można się zastanawiać na wpływ ideologii Irvinga na Mikkego.

UE precz

PS Chodzi o wybielanie samego Hitlera, a nie negowanie lub pomniejszanie rozmiarów Holocaustu. Bo wg JKM H. to szary biedny socjalista..

szyblucki · Gość

Athei Overlord · Gość

I szefe SS, Himmer, nie powiedzial mu nigdy o 8120 filiach samego KL Au, ze nie wspomne o dziesiatkach innych (bylo ich jak "mrowkow") w wielu roznych podbitych krajach? Szef Rzeszy nie wiedzial o Wannsee? O interesach kolei niemieckiej?

To bylby spisek gigantycznie wiekszy, niz "spisek sluzb specjalnych w sprawie WTC".

Aha, jeszcze jedno - Irving mowil cos o komorach gazowych i prysznicach bodajze. Sprostujcie, bo moge sie mylic...

Na marginesie wspomne tylko, ze przez kilka lat bylem w Towarzystwie Opieki nad Oswiecimiem (nr leg. 101/99, budowalem jego sosnowiecki oddzial, a takze szkolne kolo TOnO nr 3 w S-cu) i mialem zywy kontakt z wiezniami, nie tylko KLAu.

Gość

kamil · Gość

Athei Overlord · Gość

agęt · Gość

Zakładając, że Hitler wiedział o obozach, nie zakładajmy, że posiadając tę wiedzę skakał z radości za każdym razem kiedy to sobie uświadamiał. Jeśli wiedział (nawet jeśli wiedział dużo), podejście do sprawy obozów mógł mieć podobne do podejścia jego kolegów sądzonych w procesach Norymberskich. Kiedy pokazano im materiał filmowy ukazujący grozę obozów, byli zdruzgotani (może poza Hessem), a Göring był wściekły, że najpierw pokazano im blask ich chwały, a później obrzydliwy materiał z obozów popsuł im humor. Hitler prawdopodobnie wiedział (też nie wiadomo jak dużo), ale mógł uznawać to za zło konieczne.

kamil · Gość

Mikke mawia, że '"nie ma ani jednej przesłanki o tym, że Hitler wiedział cokolwiek"

UE precz

Dittohead · Gość

Athei Overlord · Gość

cfo · Gość

Jak się ostatnio uczyłem na Polski to wyczytałem w książce, że Adam Ważyk zarzucił Borowskiemu, że w jego opowiadaniach więźniowie nie są podzieleni na klasy społeczne. Borowski skrupulatnie i bardzo szybko uderzył sie w pierś i powiedział "mea culpa" i uznał to za niewybaczalny błąd. Jak to przeczytałem to naszła mnie refleksja na temat tego w ilu % jego opowiadania są prawdziwe skoro był w stanie zmieniac ich treśc pod panującą ideologie. Nie chce nawet próbowac wchodzic w jego skóre, ale czy dla byłego więźnia Auschwitz najwazniejszą rzeczą nie powinna byc "prawda i tylko prawda" na temat tego bestwialstwa które poczuł na własnej skórze? Fakt ten podkopał wg mnie wiarygodnośc jego twórczości...

Chciałbym jeszcze podzielic się tekstem z "Kultury" który przesłał na liste o Józefie Mackiewiczu jeden z jej uzytkowników. Co prawda nie dotyczy on żydów, ale i tak jest zastanawiający. Prawde mówiąc jak to przeczytałem to nie wiedziałem czy wybuchnąc śmiechem czy wziąśc to na poważnie. Jeśli ten artykuł jest prawdziwe to automatycznie przeżycia Borowskiego stają się jedną wielką ściemą.

Mój pamięciowy obraz Oświęcimia

Von: Jerzy Stadnicki

Liczne ostatnio głosy i dyskusje na temat Oświęcimia dowodzą, że panuje tu wiele nieporozumień. Niniejsza publikacja chciałaby się przyczynić do ich zmniejszenia. To co powiem jest tylko wspomnieniem osobistym, lecz nie całkiem dowolnym. Przebywałem w Oświęcimiu około piętnastu miesięcy, znałem jednak ludzi, którzy byli tam znacznie dłużej, jak:

- dyplomata Wojciech Kętrzynski,

- starosta Julian Marossanyj,

- Xawery Dunikowski (ten sam, wg. którego projektu wybudowano po wojnie pomnik poświę cony powstańcom na Górze Świętej Anny- wyj. Redakcji),

- profesor Kapuścinski,

- powojenny dyrektor muzeum oświęcimskiego Targosz.

Obraz który tu kreślę różni się znacznie od tego, jaki przeważa w opinii potocznej i wielu źródłach. Jest to zabieg świadomy: chodziło mi właśnie o sprostowanie utrzymujących się tam nieścisłości i fałszów. Toteż z nieogarnionego prawie materiału pamięciowego - wybieram głównie sprawy kontrowersyjne.

Przybyłem do Oświęcimia 1-go lub 2-go października 1943 , wyszedłem 18-go stycznia 1945. Czas ten spędziłem najpierw w Brzezince, w obozowym szpitalu, zrazu jako pacjent (od października do stycznia), później jako pracownik (luty-maj), następnie w sektorze D (czerwiec-sierpień). W tym mniej więcej czasie zostałem przeznaczony do zwolnienia i skierowany na kwarantannę wolnościową, mieszczącą się w centrali (Auschwitz).

Wyżywienie otrzymywaliśmy trzy razy dziennie: rano kawę zbożową, w południe, podczas półgodzinnej przerwy w pracy, zupę, wieczorem chleb z jakimś dodatkiem i „herbatą”.

Ile było tego chleba, nie umiem dokładnie powiedzieć. Była to część wojskowego razowca, dzielonego na 8 (?) części; sądzę, że porcja wynosiła około ćwierć kilograma. Dodatkiem był, zależnie od dnia, płatek końskiej zapewne kiełbasy, kawałeczek margaryny, łyżka marmolady lub serek.

Prócz tego, pracujący (a więc na przykład nie chorzy) pobierali dwa razy w tygodniu tzw. „zulagę”, czyli dodatek, wynoszący większą nieco porcję chleba i kiełbasy.

Produkty te nie były złe. Chleb - ja osobiście wolałem od tego, który przysyłano mi z domu, niewątpliwie lepszego pod względem odżywczym, lecz dla mnie - mdłego w smaku.

Zupa była dość zawiesista, z ziemniakami, brukwią, czasem fasolą. Normalna doza wynosiła litr, lecz nieraz można było dostać i drugi. Pamiętam, że w końcowym okresie, gdy paczki już nie docierały, zjadałem parę misek „gęstego”, odcedzając tylko bezwartościowy płyn.

Chorym podawano biały chleb i delikatniejszą zupę. Pamiętam, jak w czasie procesu b. Komendanta Oświęcimia, Hössa - który śledziłem w sprawozdaniach - na jego słowa, iż więźniowie otrzymywali w szpitalu mleko - rozległ się na sami śmiech. Ale to była prawda, sam to mleko piłem. Nie było go dużo i na pewno nie było tłuste, niemniej -było, ściślej; bywało.

Ja np. otrzymywałem paczki plus minus dwukiloghramowe, początkowo trzy razy na tydzień; na moje ponawiane prośby, by nie przysyłano aż tyle (wiedziałem, jakie ofiary ponosi moja rodzina), ograniczono to potem do dwóch tygodniowo. W ten sposób otrzymałem mnienj wiącej od połowy pazdziernika 1943 do lata 1944 , o ile pamiętam pięćdziesióąt jeden paczek; były bowiem zawsze numerowane, zawierały też spis zawartzości. W całym tym okresie zaginęła jedna paczka, w innej brakowało jakiegoś drobiazgu.

Nieszczęsne rodziny wyobrażały sobie, że paczki są konfiskowane lub okradane, starały się więc posyłać jak najwięcej i najlepsze, by „coś jednak” doszło; według moich obserwacji były to obawy zupełnie bezpodstawne.

...Moja praca, w komandzie „Luftwaffe-Berge-Park”, trudniącym się jakimiś robotami drogowymi, była właściwie obijaniem się. Gdy zjawiała się na horyzoncie władza, kolega -vorarbeiter (przodownik) oznajmiał: „kiwać się chłopcy!” i ruszaliśmy się trochę żwawiej.

Widocznie jednak za mało, bo raz poczułem na zgiętych plecach dość mocne uderzenie, wymierzone przez przybyłego znienacka SS-mana. Poza tym jednym razem, nie zostałem w Oświęcimiu nigdy uderzony przez Niemca, również na przesłuchaniach politycznych; u innych widziałem to dwa lub trzy razy. Chłosta, jako kara formalna, stosowana była w tym okresie rzadko; wymagało to ponoć specjalnego zezwolenia Berlina (!). Oczywiście nie odnosiły się to do przygodnych ciosów, jakie każdy może oberwać w miejscu awantury.

Zapewne zdziwią kogoś, lub zgorszą, te twierdzenia: słyszało się o zgoła innym traktowaniu ludzi w Oświęcimiu. Spieszę więc - po pierwsze przypomnieć, że opisuję sytuację z lat 1943-1944.

O lecznictwie mogę powiedzieć dość dużo, ponieważ, jak zaznaczyłem, spędziłem w szpitalu w Brzezince (zwanym Krankenhaus) około ośmiu miesięcy.

Było tam wówczas 18 bloków szpitalnych, każdy liczący na około 80 do 150 łóżek (były większe i mniejsze); być może niektóre podobozy posiadały własne oddziały szpitalne, podobnie jak cały obóz kobiecy.

Przebywałem kolejno na czterech oddziałach: chirurgicznym, tyfusowym, świerzbowym i - jako pracownik - biegunkowym, najdłużej na pierwszym, na bloku nr 3, kierowanym przez dr. Hermanna przy pomocy dr. Picka. Dominowały tu przypadki ropownicy, choroby raczej rzadkiej w warunkach normalnych, w obozie nagminnej, na skutek uderzeń i innych urazów. Operowano ją z miejscowym znieczuleniu (chlorkiem etylu). Wielką bolączką był brak innych bandaży jak papierowe. Poza tym warunki były znośne; największym może mankamentem było ograniczenie rannej toalety do polewania wodą rąk, którymi następnie przecierało się twarz; nie było bowiem na blokach bieżącej wody. Codziennie rano odbywał się obchód lekarski, potem zaczynały się operacje - w czasie których wpadał zwykle na krótką inspekcję lekarz SS-man (Lagerarzt). W niedzielę odbywał się przegląd bielizny, pod kątem szukania wszy. Z innych insektów - nękały nas pchły.

Problemem leczniczym numer jeden była wszawica, źródło duru plamistego. Nigdy jej właściwie niezwalczono, choć trzeba przyznać, że władze obozowe czyniły w tym kierunku wiele - zresztą metodami, które trudno czasem zaaprobować. Jedną był wspomniany niedzielny przegląd bielizny chorych. Poza tym, co pewien czas organizowano ogólne „odwszenie” - odbywające się w następujący sposób; cała odzież szła do dezynfekcji a tymczasem każdy więzień - obojętnie, czy znaleziono u niego wszy, czy nie - udawał się nago na miejsce, gdzie zalewano go wodą z jakimś płynem odkażającym. W teorii i wielkim skrócie wyglądało to może racjonalnie, praktyka jednak, pospieszna i „lipna”, czyniła całą rzecz mało skuteczną, a często fatalną, mianowicie w zimie, gdy ludzie, dygocząc, czekali na swoją kolej. Podobno po każdym takim odwszeniu śmiertelność w obozie wzrastała; jak mówiliśmy, „giną wszy, a my razem z nimi”.

Za moich czasów aryjczycy nie byli w Oświęcimiu uśmiercani. Innymi słowy: rdzenny Polak czy Francuz, który nie zapadł na śmiertelną chorobę mógł liczyć na przetrwanie.

Wg. powszechnej w czasie wojny opinii, Oświęcim był miejscem zagłady Polaków, stworzonym specjalnie w tym celu przez Niemców.

Pogląd ten utrzymywał się jeszcze długo po wojnie. Stopniowo obraz ten zaczął się zamazywać, a radykalnie - w ostatnich latach. Zaczęły podnosić się głosy, że tym, którzy najliczniej zaludniali Oświęcim, byli Żydzi.

Wszak moje pokolenie, znające te sprawy z bezpośrednich doświadczeń - wymarło lub przestaje się liczyć, współczesny obcokrajowiec, czy nawet Polak, pragnący dowiedzieć się czegoś o Oświęcimiu, sięga po Nową Encyklopedię Powszechną PWN, i czyta pod hasłem Auschwitz: „Zarejestrowanych było 400.000 wśród nich połowę stanowili Żydzi; drugą po do liczebności grupą więźniów stanowili Polacy...”

Mieliśmy amatorskie przedstawienia teatralne (były takie) odbywały się głównie po polsku - choć niektóre numery odgrywane były po niemiecku i w innych językach. W wigilie Bożego narodzenia rozbrzmiewały rodzinne kolędy.

Cały niniejszy tekst jest jedną wielką próbą prostowania opinii na temat Oświęcimia. Jeżeli odpowiada prawdzie, to powstaje pytanie, dlaczego owych fałszów jest tyle, z tak poważnych.Sądzę, że przyczyn jest kilka:

- Oświęcim stał się rychło dla komunizmu dogodnym narzędziem propagandy antyniemieckiej (a pośrednio i antyamerykańskiej), stanowiącej fundament jego polityki; wszak obóz ten stworzyli Niemcy, ci sami Niemcy, którzy kwestionowali granicę na Odrze i Nysie.

- W tej propagandzie urzędowej sekundowali nieraz, w najlepszej wierze, tacy autorzy wspomnień, jak Zofia Kossak-Szatkowska, czy Krystyna Żywiulska. Już sam tytuł książki tej ostatniej: „Przeżyłam Oświęcim”, sugerował iż stanowiła wyjątek, iż normalnie nie wychodziło się stamtąd żywym; w rzeczywistości, a z pośród moich osobistych towarzyszy - wiem konkretnie o śmierci trzech, i to nie w samym Oświęcimiu lecz innych obozach. Poza tym Oświęcim przedstawiany był jako jakie infernum , miejsce starcia Dobra z siłami ciemności. Zofia Kossak wymienia imiennie szatana: komunistka Wanda Jakubowska ukazuje w filmie „Ostatni etap” idylliczne braterstwo więźniarek rosyjskich i polskich. I choć były też bardziej wyważone próby malowania rzeczywistości obozowej (Seweryna Szmaglewska, Tadeusz Borowski) - w opinii powszechnej utrwalił się tamten obraz, wyidealizowany, czarno-biały, naiwny,.

Nie bez winy było muzeum oświęcimskie, ze swymi stosami okularów i protez. Pomijając, że najczcigodniejsze relikwie nie stanowią jeszcze dowodu, ekspozycje takie oddają, moim zdaniem, złą usługę sprawie, której pragną służyć, kładąc nacisk na ilościową stronę sprawy.Tymczasem - ilość ilości nierówna: Oświęcim zaludniali - obok niewątpliwych bojowników i bohaterów - także ludzie zupełnie przypadkowi, skierowani tam za nielegalny handel, lub po prostu ofiary ulicznych łapanek. Sam słyszałem zapewniania, iż padli ofiarą pomyłki, iż „nic nie zrobili”, na co pewien mój kolega, Jan Sobczyk, sportretowany przeze mnie w noweli „Wigilia kata”, odpowiedział raz z przekąsem „Przynajmniej się tym nie chwal”.

Idealizacji Oświęcimia towarzyszył paradoksalnie zanik realiów. Gdy odwiedziłem Brzezinkę w r. 1948, nie mogłem niemal poznać miejsca; zniknęły wszystkie bloki! Zamiast nich - sterczał las kominów. Co się stało? - To, że zaraz po wyjściu ostatniego więźnia zjawili się jacyś ludzie, którzy - rozszabrowawszy co tylko zostało z dobytku - dobrali się do baraków i, kawałek po kawałku, rozebrali je na budulec, czy opał. Świadectwo smutne, gorszące: największy dowód istnienia obozu, znacznie bardziej przekonujący niż wszystkie okulary - uległ właściwie dematerializacji.

- Jak powiedziano, Oświęcim był długo przedmiotem propagandy; ostatnio stał się ponadto przedmiotem roszczeń i prób zawłaszczenia: że tylko jedna grupa ludzka ma prawo czuć się tam „u siebie” i umieszczać swoje symbole, obecność zaś innych obraża jej narodowe czy wyznaniowe uczucia.

Powyższy tekst jest dłuższy i drukowany był w Zeszytach Historycznych w Paryżu w roku 1999 w tomie Kultury nr 507 , str. 3-18 Autor pisał jedynie o Polakach (aryjczykach) gdyś z Żydami nie miał kontaktu.

Athei Overlord · Gość

A to Wy rozmawiacie na temat kontzlagrów tylko po lekturze Borowskiego (a pewnie jeszcze obcietej, bo tomik jest gruby)?

Nie robcie tego, bo wlasnie skazujecie sie na problemy. A to ten komunista, a ten to Zyd, a ten to taki, a tamten inny. Jesli interesuje Was temat, to poszukajcie literatury. Przyjedzcie do Katowic, na Morcinka 9, do Tow. Opieki nad Oswiecimiem, porozmawiajcie z wiezniami, poki jeszcze jacys zyja. Za chwile nie zostanie juz ani jeden i pozostana tylko ksiazki, ktorym mozna zarzucic wszystko - ich autorzy bowiem zza grobu sie nie obronia.

Podaje Wam spis podstawowej literatury:

Dymy nad Birkenau - Seweryna Szmaglewska

Anus Mundi - Wiesław Kielar (tego trudno nazwac socjalista w sluzbie PRL)

5 lat kacetu - Stanisław Grzesiuk

Boso, ale w ostrogach - Stanisław Grzesiuk

Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939-1945, PWN - ten spis robi wrazenie!

wspomnienia [link widoczny dla zalogowanych], np. w Zeszytach TOnO, albo umowic sie na spotkanie w TOnO. Jezdzi do szkol z prelekcjami.

historię Witolda Pileckiego. Moze cos Adama Cyry, np. "Raport Witolda".

Auschwitz Nazistowski Obóz Śmierci - Wydawnictwo Państwowego Muzeum Oświęcim-Brzezinka, 1993

polecam też wystawę "[link widoczny dla zalogowanych]" [link widoczny dla zalogowanych] (dla ludzi o mocnych nerwach - to nie są "miłe dla oka" grafiki). Ekspozycja znajduje sie w Centrum św. Maksymiliana (Franciszkanie) w Harmężach.

Jeden dzien doktora Thummlera - Józef Musioł

Numery mówią. Wspomnienia więźniów KL. Auschwitz, a w tym:
>> Nigdy tego nie zapomnę - Na Jedynce i Czwórce, Diabeł z mysłowickiego lagru" - wspomnienia z hitlerowskiego obozu karno-sledczego w Mysłowicach
>> Obozowe wspomnienia matki, Grodzki, Noc Wiejowskiego, Rok 1940 w Oświęcimskim Obozie Zagłady i inne opowiadania

Kto jedno życie ratuje - Jerzy Bielecki

Nadzieja umiera ostatnia - [link widoczny dla zalogowanych]

EDIT: uzupelniam

Kalendarium wydarzen w KL Auschwitz - Danuta Czech. Potezna monografia, setki dat. Kopalnia wiedzy o obozie.

taśma "Wizja lokalna - Nie powinno nas byc wsrod zywych", zakupiona w przyobozowym sklepie. Dla ludzi o mocnych nerwach.

Człowiek i zbrodnia - Józef Musioł. Sporo o Majdanku, o eksperymentach medycznych. Dla ludzi o mocnych nerwach.

Mieszkańcy Śląska, Podbeskidzia i Zagłębia Dąbrowskiego w KL Auschwitz - rejestr dr Ireny Pająk, tom I i II

Cieniom Treblinki - Ryszard Czarowski. Troche gorzkich slow o Ukraincach na uslugach SS w Treblince.

Marsz Śmierci - Andrzej Strzelecki (to raczej album, niz ksiazka)

Mam tez ksiazeczki o [link widoczny dla zalogowanych]

Gdyby ktos chcial poczytac, mam sporo "Zeszytow Oswiecimskich", a takze rejestry wiezniow Slaska i okolic.

Wiekszosc tych ksiazek jest na Allegro.

Teraz sobie zdalem sprawe, ile ksiazek ludzie ode mnie pobrali i nie pooddawali :/ M.in. wazna ksiazke o obozie zaglady w Treblince :/

A propos, cfo, dokladnie - tak, jak zacytowales. Oboz z lat 44-45 to byl inny oboz. I budza szok nawet te koncerty fortepianowe.

"Stoi komin murowany, ale my go wykiwamy",
"Rano kawa, wieczor kawa, a na obiad troche "ava""
"Na apelu krzyczy stoj! Sluchaj, bo on capo, a ty chuj" i tak dalej Smile

A takze mecze bokserskie i pilkarskie, kino dla wiezniow (gdzies po koniec 44 chyba, jak wspomina Kielar).

Wielu wiezniow wspomina, ze Auschiwtz byl obozem kontrastow. Albo sie gnilo (doslownie - gnilo przez szkorbut, albo tonelo w ropie, nomie - tzw. raku wodnym, krwistym kale - durchwall), albo sie mialo zupelnie mile chwile (jak wspomina Kielar - jak na obozie harcerskim) w kostnicy, siedzac obok trupow. Ale grala harmonijka, byly pieczone ziemniaczki, swiezy chleb, ssmanska kielbasa. To akurat wspomina Kielar, ktory byl w obozie wszystkim. Od truponosza, po vorarbeitera.

Obozu nie mozna odczytywac prosto. To byl INNY SWIAT. Nie mozna takze latwo oceniac moralnie wiezniow, ktorych czesto bysmy dzisiaj potepiali.

Z drugiej strony - wiezniowie ci, tzw. "stare numery" to wytwor pierwszych lat KL i rzadow takich bestii, jak: legendarny Gerhard Palitzsch, Kremer, Klehr, Bruno Brodniewitzch, Leo Wietschorek i inni, Krankenmann (kapo karnej kompanii, rozjezdzajacy ludzi walcem do rownania placu apelowego).

U nas, w Auschwitzu... bylo prawda.
Z drugiej strony - Bo my jestesmy z Birkenau, prosze kolegi.

I o tym tez trzeba pamietac.

Black Ninja · Gość

Nie wierzę, aby Hitler mógł nie wiedzieć. Potrafił spamiętać rozmieszczenie pojedynczych armat na wyspach normandzkich, a miałby nie wiedzieć o tak ogromnym przedsięwzięciu.

Po "uwolnieniu" we wrześniu 1943 r. Mussoliniego przewieziono na stpotkanie z Hitlerem. Według jego relacji Hitler miał stwierdzić, że jeśli Włosi nadal będą stwarzać kłopoty, to karze "wytruć gazem wszystkich".

Mussolini w przeciwieństwie do Hitlera pozostawił po sobie wspomnienia. Ostatnie strony dopisał tuż przed śmiercią w kwietniu 1945 r. Stamtąd prawdopodobnie pochodzi ta relacja. Książka została wydana na zachodzie pod tytułem "My rise and fall".

Można wierzyć Mussoliniemu lub nie, ale faktem jest, że równolegle ktoś wydał rozkaz wymordowania kilkudziesięciu tysięcy żołnierzy włoskich internowanych w Polsce.

Moja ciotka jeździła do Niemiec jako świadek w procesie jakiegoś SS-manna. Na którymś posiedzeniu facet wstał i krzyknął: "Ta pani powinna odpowiadać za współudział, bo nosiła baniaki z gazem!". Tyle jeśli chodzi o brak gazu w obozach.

Jeszcze mała dygresja:

Inna moja ciotka była na robotach. Gdy front był już blisko zdarzały się takie oto sytuacje: oni pracują w polu, a tu podjeżdża motocykl z sanitariuszami niemieckimi. Niemcy wołają ich do siebie i zaczynają masowo pobierać od nich krew. Dla niemieckich żołnierzy.

Takie to było barbarzyństwo.

Athei Overlord · Gość

Ninja, czy to nie byl aby adwokat Bock na rozprawie oprawcow z Majdanka (prowadzacy - sedzia Bogen)? I czy Twoja ciotka nie nazywa sie Henryka Ostrowska?
Dokladnie o takim zdarzeniu czytalem w "Czlowiek i zbrodnia" Jana Musioła!

Wyjeżdżając zauważyłam, że coś się przede mną ukrywa. Już na lotnisku spojrzałam na nagłówek jednej z niemieckich gazet: "Skandal im Prozess um Massenmord". Zrozumiałam zachowanie sędziego Bogena, który chciał mi oszczędzić przykrości i nie kazał tłumaczyć wniosku adwokata Bocka. Bock powiem postawił wniosek, aby mnie, tam na sali rozpraw, na sali rozpraw, gdzie sadzono oprawców z Majdanka, aresztowano. Wniosek ten złożył po moich zeznaniach o pracy we wspomnianym magazynie

A przy okazji, co do tych komor gazowych:
- To było tylko dwieście puszek? - dociekał
- Nie, było więcej, tylko nie wiem, gdzie były magazynowane. I jeszcze pan powiem, że były trudności w zdobyciu gazu. Słyszałam bowiem rozmowę szefa ze swoim pomocnikiem, kiedy narzekał, że ci panowie z gaskamery zapominają, ze jest wojna i trudności w zdobyciu gazu. Powinni więc gaz oszczędzać i dłużej ten scheissdreck* trzymać w kamerze. - To powiedziałam po niemiecku i wtedy już o nic nie pytał".
* zasrane gówno.

Człowiek i zbrodnia.
Proces przeciwko zbrodniarzom Majdanka.
Zeznaje: Henryka Ostrowska.

Polecam te ksiazke. O bezczelnosci obroncow, o bucie tych, ktorzy mordowali. Poniewaz w ksiazce opisano takze niektore eksperymenty medyczne na wiezniach, nie polecam jej osobom o slabych nerwach.
Opisy zagazowanych ludzi znajdziecie takze w wielu wspomnieniach wiezniow. Lekarze, ktorzy analizowali zdjecia oraz relacje byli pewni, ze osoby te zostaly zagazowane. Rowniez opis zwlok, w tym wisniowe zabarwienie ciala wskazywal na uzycie cyjanowodoru.

Ale oczywiscie wszyscy moga sie mylic. Albo klamac.

cfo · Gość

W sumie zgadzam się z tobą Athei, co więcej widze, że ty ten temat zgłębiłeś w przeciwieństwie do mnie ( i pewnie do JKM-a). Ja nie staje po żadnej ze stron, a jesli po którejś to na pewno nie po tej Irvinga. Nawet jeśli Holocaust pochłonął mniej ofiar niż podają oficjalne źródła - to i tak nie mozna go zanegowac w całości. Ja mam tylko swiadomośc jednego: Ktoś kłamie, albo w najlepszym przypadku zakrzywia rzeczywistośc.

Jeszcze zastanowił mnie kiedyś fakt czemu wszyscy świadkowie holocaustu których "włożono" nam do kanonu lektur to socjaliści ( Nałkowska, borowski etc...) Czy chodzi o to, że po wojnie tylko współpracownicy Polski Ludowej mogli wydawac książki, albo badac zbrodnie hitleryzmu?? Nie chce doszukiwac sie spisku wszech czasów, ale po prostu mnie to zastanawia.

Z tego co pamiętam w Najwyższym Czasie był wywiad z Irwingiem, i on powoływał się na jakiś list do Fuhrera od oficera ( nie pamiętam nazwiska) który usłyszał w londyńskim radio o obozach smierci, i sfrustrowany pytał się Hitlera " o co chodzi?". Więc sam Irvwing tak jakby potwierdził, że Adolf musiał o wszystkim wiedziec...

Pozdrawiam

kamil · Gość

Teraz wypada odkopać wypowiedzi JKM o rzekomej niewiedzy Adolfa....*

UE musi upaść

*.. czyli braku dowodów na jego wiedzę

cfo · Gość

Momentami mam wrażenie, że JKM ma wybitny dar dopisywania historii do ideologii.

Black Ninja · Gość

Athei Overlord · Gość

Chryste Panie, jaki zbieg okolicznosci Shocked

To bylo wydarzenie bez precedensu, poruszylo srodowisko prawnicze nie tylko w Niemczech.

Ona wiele przeszla. Przez caly proces robiono wszystko, aby ja zlamac. Nie będe przepisywał całego rozdziału, tylko zacytuję kilka słów:

[...]W czasie moich zeznań ciągle coś się działo. Raz Bock, raz inny obrońca, ciągle ktoś się zrywał, krzyczał, przeszkadzał. To było tak denerwujące, że na drugi dzień powiedziałam do tłumacza:
- Jak przyjdzie sąd, proszę, żeby pan przetłumaczył, że rezygnuję z dalszych zeznań, bo jestem już wykończona nerwowo. Jeżeli chodzi o koszty podróży, to mogę je pokryć.

W tym momencie przyszedł jeden z prokuratorów i pyta tłumacza, o co chodzi.

- Pani Ostrowska, panie nie może nam tego zrobić. Pani musi być przygotowana, że obrona wszelkimi siłami będzie starała się panią utrącić. Pani musi być dzielna i przekazać nam to, co pani przeżyła i widziała w obozie, bo to jest bardzo wazne!

Zostałam. Zostałam, choć zdawałam sobie sprawę, że adwokat Bock przekroczył wszelkie granice. Nawet ten Mundorf, który też był ironiczny i taki złośliwy w stosunku do mnie, ironizował z tym noszeniem gazu, ale mówił jakoś spokojnie. Natomiast tamten nie tylko był agresywny, on po prostu krzyczał. Czuć w nim było wielką nienawiść. Zastanawiałam się, bo to jest młody człowiek, wysoki, szczupły. Nieraz go obserwowałam na korytarzu, nawet niebrzydki mężczyzna, ciemne oczy, którymi przez okulary patrzył na mnie z nienawiścią. Patrzyłam i czułam w nim tę nienawiść, tę wielką nieprzejednaną wrogość. Kiedy krzyczał, było widać, że się zupełnie zapomina. Ta jego nienawiść była silniejsza niż jego zawód. Tak mi się wydawało.[...]

Na koniec... cytujac ostatnie slowa rozdzialu "Skandal podczas procesu" wspomnianej ksiazki:

Zaczęła się próba, nie, to już nie próba, zaczął się proces rehabilitacji Trzeciej Rzeszy. Stwierdzają to politycy, historycy, intelektualiści. Dziennik "Frankfurter Rundschau"* opublikował rozważania na ten temat Jeana Amery'ego. Ten zachodnioniemiecki powieściopisarz i eseista, mieszkający w Brukseli po analizie tego problemu m.in w sztuce filmowej, i to nie tylko niemieckiej, stwierdza:
raz rozpoczęty proces rehabilitacji Trzeciej Rzeszy wbrew moralności i historii toczyć się będzie nadal. W Anglii dokonują odkrycia, że Oswald Mosley nie był w końcu takim przecieć wariatem. We Francji, gdzie w tej chwili najgorsi mordercy cieszą się dzięki amnestii spokojną starością, zdezinformowana opinia publiczna zaakceptuje fałszywy wizerunek historyczny Petaina i Lavala. A w Niemczech Zachodnich? Jasne jest, że po wszelkich przeszeregowaniach pojęć przyzna się wreszcie Hitlerowi miejsce w galerii wodzów [...]".
* cytat za: "Prawo i Życie", nr 28 z 1978r.

Black Ninja · Gość

Dzięki za ten fragment. Muszę kupić to pismo (nie wiem na ile jest dostępne, może się trafia na Allegro). Wujek Ostrowski żyje i ma bardzo ciekawe wspomnienia (powinien je spisać albo nagrać). Np. o tym jak po powstaniu Niemcy prowadzili ich do niewoli przez Warszawę, a warszawiacy krzyczeli "Mordercy!" itd.

Gość

Jeśli wujek sam nie spisze, to Ty to zrób. To już ostatnie dekady, kiedy ci ludzie żyją i każda informacja jest na wagę złota.

Jak dla mnie argumenty, że Hitler nie wiedział, są całkowicie nieprzekonmywujące. Czasem zdarzają się systemy, gdzie główny władca nie ma nic do powiedzenia i mało wie (jak Japonia w XVII w.), ale niemiecki nazizm do nich nie należał. Kult władcy, tajne policje itd. Akurat by nie wiedział.
To, że żaden rozkaz się nie zachował (jeśli to prawda) to też żaden dowód - mógł być zniszczony lub wydany bezpośrednio ustnie.

Black Ninja · Gość

Athei Overlord · Gość

Jest na Allegro po 18zl + przesylka: [link widoczny dla zalogowanych]

Ja kiedys mialem wlasnie zamiar spisywac rozmowy z wiezniami KL. Tak bardzo chcialem porozmawiac z panem Stanislawem Ryniakiem (nr obozowy 31), ale nie zdazylem :/

A potem rozstalem sie z TOnO... Tych, co mieszkaja w S-cu informuje, ze dziala sosnowieckie kolo TOnO. Prowadzi jest moj matematyk z LO.

Ninja, postaraj sie nagrywac na kamere i NIGDY nie usuwaj tych nagran, nawet, jesli je przepiszesz.

Bo potem ktos zarzuci, ze "liberalny" albo "socjalistyczny" element przeklamal relacje, gra na uczuciach czytelnikow, etc. A nagranie wideo ujawnia emocje wypisane na twarzy osoby. Trudniej powiedziec osobie, ktora opowiada swoje rzeczywiste przezycia na zywo lub na tasmie, ze "znawia sobie". A ja nie raz bylem na takich prelekcjach, spotkaniach - ci ludzie nie potrafia "sterowac" emocjami, maja je wypisane na twarzy. To wielki atut. I wlasnie bez tego atutu wszelkie spisane i TYLKO spisane wspomnienia zostana potraktowane jak "beletrystyka".

Athei Overlord · Gość

Nasladowcowcy wciaz sie znajduja...

I to z obu stron. Jeden rewizjonista, pozostali - przeciw wolnosci slowa.

[link widoczny dla zalogowanych]

Le Pen: hitlerowskie komory gazowe to detal historii
IAR 23:35

Francuski polityk Jean-Marie Le Pen ponownie wywołał skandal swoją wypowiedzią na temat hitlerowskich obozów zagłady. Przywódcy Frontu Narodowego i byłemu kandydatowi w wyborach prezydenckich grozi postępowanie sądowe.

Jean-Marie Le Pen powiedział w wywiadzie dla miesięcznika "Bretons", że hitlerowskie komory gazowe były detalem historii drugiej wojny światowej. Gdy dziennikarz przypomniał mu, że do obozów wywożono ludzi tylko po to, żeby ich zabić, Le Pen odpowiedział mu, że nie czuje się zobowiązany do zaakceptowania tej wizji. Nacjonalistyczny przywódca mówił następnie, że w Auschwitz znajdowała się fabryka IG Farben, w której pracowało 80 tysięcy robotników i że robotnicy ci nie zostali zabici.

Wypowiedź Jean-Marie Le Pena została potępiona przez wielu polityków i przez stowarzyszenia walki z rasizmem i antysemityzmem. Za podobną opinię wygłoszoną w roku 1987 Le Pen został już raz skazany na grzywnę w wysokości ponad 180 tysięcy euro. (IAR)

(PS: Co do IG Farbenindustrie to prawda - ta nazwa nierozerwalnie jest zwiazana z KL Au. Ktos, kto o tym wie, a nie zna historii obozu, moze lyknac sztuczke, ze jesli jedno to prawda, to reszta takze jest prawda).

Rafael · Gość

Le Pen to ignorant w tych kwestiach, jak widać ale bardziej martwi mnie to:

Gość

"Wypowiedź Jean-Marie Le Pena została potępiona przez wielu polityków i przez stowarzyszenia walki z rasizmem i antysemityzmem. Za podobną opinię wygłoszoną w roku 1987 Le Pen został już raz skazany na grzywnę w wysokości ponad 180 tysięcy euro. (IAR)"

W imie wolności słowa zapewne.

O wypowiedzi Le Pena syszałem w radiu akurat podczas czytania tego wątku Wink

cfo · Gość

w jakim swiecie nam przyszło życ: walczy sie o wolnośc słowa zarazem ją zwalczając. A najsmutniejsze jest to, że 90 % społeczeństwa albo to akceptuje, albo nie chce tego widziec...

szyblucki · Gość

Athei Overlord · Gość