Forum Sympatyków Janusza Korwin-Mikkego

. · Gość

Jako, że w 30-krotnie większych Stanach Zjednoczonych tamtejszy Senat zadowala się w zupełności 100 senatorami (wybieranych po dwóch z każdego stanu), stąd też Polsce siłą rzeczy wystarczy ich 32 (i to również po parze z 16 województw) i doprawdy nie pojmuję po jaką cholerę ma ich być choćby nawet o kilku więcej (patrz. postulat JKMa z UPRem o aż 48 pasożytów).

Analogicznie, biorąc pod uwagę 8-krotnie wyższą liczebność obywateli USA nad Polakami wydaje się, iż granicy 64 reprezentantów izby niższej parlamentu, także nie powinniśmy pod żadnym nawet pozorem przekraczać (zresztą jak widać poniżej, biorąc za współczynnik proporcjonalności w tym akurat przypadku wielkość 0,6, to elegancko Nam się ilość posłów ze względu na zamieszkałą ludność w danym województwie sumuje do w/w liczby 64 miejsc poselskich), więc po raz kolejny nie mogę pojąć po kiego diabła UPRowcy piją aż do 120, tym bardziej mając na uwadze zaledwie 6 ministerstw do obsługi:

Woj. Lud. Posł.
01. 2,9 - 5
02. 2,1 - 3
03. 2,2 - 4
04. 1,0 - 2
05. 2,6 - 4
06. 3,3 - 5
07. 5,2 - 9
08. 1,0 - 2
09. 2,1 - 3
10. 1,2 - 2
11. 2,2 - 4
12. 4,7 - 8
13. 1,3 - 2
14. 1,4 - 2
15. 3,4 - 6
16. 1,7 - 3

Doprawdy coś te państwo minimum w wykonaniu Unii Polityki Realnej, jak na mój gust ciągle jest za bardzo rozbudowane od administracyjnej strony i z utęsknieniem wyczekuję, aż jacyś prawdziwi paleolibertarianie je za gębę w swoich postulatach programowych znacznie ostrzej chwycą.

cfo · Gość

W sumie mądrze mówisz. POPIERAM!!!!

Trikster · Gość

. · Gość

Dodam jeszcze, że w Stanach Zjednoczonych przy 300 mln ludności i tak uważa się powszechnie, iż liczba reprezentantów izby niższej jest zbyt wygórowana (czyt. 435), stąd zmniejszenie jej przynajmniej o połowę wydaje się również jak najbardziej wskazane i pożądane (np. do 192).

Idąc tym torem rozumowania można by było spokojnie Nasz ogranicznik poselski (czyt. 64) zachować już na stałe, gdyż nawet jeśli z biegiem czasu udało by się z obecnych 38 mln mieszkańców dobić w Polsce do 96 (co wydaje się i tak zabiegiem przewidzianym przynajmniej na długie dziesięciolecia), to wystarczyło by tylko współczynnik proporcjonalności przesunąć z 0,6 do 1,5, aby wszystkie województwa były tym usatysfakcjonowane.

Dodatkowo takie podejście do sprawy gwarantuje Nam z jednej strony oszczędności (głównie ekonomiczne), wynikające z nie rozrastania się zbędnej administracji państwowej, zaś z drugiej jest znakomitym wprost bodźcem dla wojewódzkich władz, aby stwarzali możliwie najlepsze warunki bytowe (czyt. raje podatkowe) swoim regionalnym mieszkańcom do zakładania możliwie najliczniejszych rodzin, gdyż dzięki temu oni sami zapewnią sobie mocniejsze przedstawicielstwo w Sejmie w stosunku do konkurencyjnych okręgów wyborczych (tzn. ludniejsze obszary wojewódzkie będą lepiej słyszalne w parlamencie od tych bardziej wyludnionych).

P.S.
Zaś co się tyczy mojej aluzji do radykalniejszego paleolibertarianizmu w odniesieniu do umiarkowanego KoLiberalizmu UPRowskiego, to chodziło mi jedynie o to, iż niestety państwo minimum w wykonaniu tych drugich ciągle z wolnościowo-ekonomicznego punktu widzenia pozostawia wiele do życzenia, stąd istnieje realna potrzeba, aby jednak znacznie bardziej przesunąć środek ciężkości w kierunku wizjom "oszczędnościowym" libertarian, gdyż niestety konserwatyzm tego rodzaju poważnym ogranicznikom antybiurokratycznym nie specjalnie służy.

Gość

Mylisz się inec. JKM proponuje monarchie - czyli tylko 1 posła!!!

Gość

Pomysł dobry ale obawiam się że jeśli go zrealizujemy to nie będziemy mieć ani jednego posła nawet bez progu wyborczego Razz

Trikster · Gość

kamfit · Gość

Korwin też proponuje Senat. Pamiętacie jak ostatnio przed wyborami mówił, że "nawet najbardziej skrajny konserwatysta uważa, że jakieś wybory powinny być"

Nevar · Gość

Moim zdaniem Senat wogóle nie powinien być wybieralny w wyborach powszechnych - lepszy byłby taki w którym zasiadali by, z urzędu specjaliści, prezes TK, SN, NSA, oddelegowani przez PAN, dodatkowo marszałkowie wojewódźtw, prezydenci największych miast (lub ich przedstawiciele), pare mandatów do mianowania przez Prezydenta, zrównać w prawach z Sejmem i wtedy można by mówić o większej racjonalności parlamentu...
A z Sejmem i 64 posłami... czy ich będzie 64 czy 120 to nie ma zbyt wielkiej różnicy, to tak naprawde nie są wielkie w skali budżetu wydatki... ale po pierwsze proponował bym liczbę nieparzystą... czyli np. 65. i rzeczywiście proporcjonalna do ludności danego wojewódźtwa liczba mandatów... pytanie tylko czy np. wybory proporcjonalne? większościowe? wojewódźtwo jako jeden okręg czy podział?

Camillus · Gość

Gość

To było porównanie. Bo monarchia to kompletne ograniczenie niepotrzebnej "rządzącej" biurokracji do jednej osoby.

. · Gość

W monarchii obok "Jej Królewskiej Mości" jest przecież jeszcze cały pasożytniczy dwór, który swoimi rozmiarami daleko może przecież przewyższać owe parlamentarno-libertariańskie państwo minimum jakie powyżej tutaj nakreśliłem i z tej przyczyny bardzo łatwo można wpaść z teoretycznego deszczu pod praktyczną rynnę, czy się Nam to podoba, czy też nie.

Także ja tam wołałbym na dobry początek zacząć jednak od zdroworozsądkowego ograniczania do zbędnego minimum wielkości Naszej państwowej administracji (na czele z obiema izbami parlamentu w proporcji 1/3 Senat i 2/3 Sejm), na którą mielibyśmy jakikolwiek obywatelski wpływ, niźli pospiesznie oddawać się na pastwę zamordystycznie-"dworskiego" losu, względem którego na nic poza ewentualnym wystąpieniem rewolucyjnym przeciwko tyrańskiej "monarchii" nie moglibyśmy sobie pozwolić, bowiem praw o suwerennym samostanowieniu zostalibyśmy przecież pozbawieni.

Więc z tym hurra optymizmem radzę uważać, gdyż generalnie monarchie europejskie do zbyt udanych nigdy nie należały i ciągle nie należą (gdyby było inaczej, to przecież nikt by ich siłą nie obalał!), stąd lepiej stworzyć za w czasu parlamentarne państwo minimum i na nie dopiero nałożyć przynajmniej równie ograniczoną władzę monarchistyczną, niźli przerośniętego zamordystę ochlokracyjnego, zastąpić innym, równie opasłym krwiopijcą tyrańskim (o którego przecież w Naszej czerwono-nomenklaturowej rzeczywistości równie łatwo, jak i o oligarchiczne szambo postkomusze z jakim obecnie w Polsce mamy na porządku dziennym do czynienia).